13 lutego 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, który przychylił się do skargi jednej z gmin na interpretację indywidualną tego ministra. Gmina nie zgadzała się z odebraniem jej prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesione przez nią wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące na budowę i utrzymanie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.
O co chodziło?
Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym do jej zadań należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty związanych z zaopatrzeniem w wodę, kanalizacją, usuwaniem i oczyszczaniem ścieków komunalnych, utrzymaniem czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych. Właśnie w celu realizacji tego zadania gmina dokonywała sukcesywnych zakupów towarów i usług dla rozbudowy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Dodatkowo ponosiła – i w przyszłości również będzie ponosić – wydatki na bieżące jej utrzymanie. Administrowanie infrastrukturą powierzyła Komunalnemu Zakładowi Budżetowemu i za jego pośrednictwem pobiera pożytki, m.in. opłaty za doprowadzanie wody i odprowadzanie ścieków. Odprowadzano od tego tytułu należny podatek VAT.
Pytanie o prawo do odliczenia VAT
Zdaniem gminy jej prawo do odliczenia podatku nie podlegało wątpliwości. Nim dokonała jednak odliczenia, w marcu 2015 r. wystąpiła do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej o zakres przysługującego jej prawa.
Stanowisko ministra
Minister Finansów stwierdził, że nabycie towarów i usług dla realizacji powierzonych gminie zadań, którym w tym przypadku była inwestycja sanitarna, nastąpiło z zamiarem ich wykorzystywania w zakresie niepodlegającym opodatkowaniu. W związku z tym gmina nie dokonywała nabycia z przeznaczeniem do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT (art. 15 ust. 2) – a skoro tak, to w świetle art. 15 ust. 1 tej ustawy nie spełniła przesłanki bycia podatnikiem VAT.
Spełnia je natomiast Komunalny Zakład Budżetowy, samodzielnie świadcząc usługi stanowiące działalność gospodarczą. Gminie nie przysługuje więc prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT, bo infrastruktura wodno-kanalizacyjna nie służyła jej nigdy do prowadzenia działalności gospodarczej. Inaczej w przypadku KZB, któremu gmina infrastrukturę tę przekazała.
VAT powinien obciążać konsumpcję, a nie podatników
Zaskoczona taką interpretacją Ministra Finansów gmina wezwała go do usunięcia naruszenia prawa, ale ten podtrzymał swoje stanowisko. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, który przyznał rację gminie.
WSA stwierdził, że choć gmina oraz jej zakład budżetowy są odrębnymi podatnikami VAT, a więc zakupów towarów i usług generujących podatek naliczony dokonał jeden podmiot, a związanych z działalnością gospodarczą czynności opodatkowanych dokonuje inny, to nie oznacza to, że nastąpiło zerwanie istniejącego pomiędzy tymi działaniami związku. „W niniejszej sprawie więzi organizacyjno-prawne łączące gminę z jej zakładem budżetowym są tak silne i ścisłe, że na użytek rozliczenia podatku VAT naliczonego i należnego w związku z przedmiotową inwestycją, należy je traktować jak jeden organizm.
Zasada neutralności podatku VAT
WSA w Rzeszowie potwierdził, że pomiędzy gminą a jej zakładem budżetowym istnieje specyficzna relacja, co doprowadziło do pominięcia na gruncie podatku od towarów i usług jednego z etapów obrotu. Sąd zwrócił uwagę, że przy zastosowaniu tylko zasady tożsamości podmiotowej stron czynności podlegającej opodatkowaniu podatnik zostałby pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a prawo to stanowi podstawę konstrukcyjną podatku od towarów i usług. Stanowisko gminy i WSA podzielił Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając 13 lutego 2018 r. wniesioną w tej sprawie skargę kasacyjną Ministra Finansów.
Uroboros fiskus
Warto przypomnieć, że minister właściwy ds. finansów publicznych jest w art. 13 § 2b Ordynacji podatkowej wprost wymieniony jako organ podatkowy. Organami podatkowymi są także wójt, burmistrz i prezydent miasta, którzy zgodnie z Ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym są organami wykonawczymi gminy. Cóż, w dążeniu do uszczelnienia systemu VAT i załatania dziury w kieszeni Skarbu Państwa fiskus chyba się zagubił.
Kiedy jeden organ podatkowy walczy tak zaciekle o pieniądze z innym organem podatkowym, we wszystkich możliwych instancjach i drogach zaskarżenia, to można mieć obawy, jak bardzo zdeterminowany jest fiskus w starciu z niebędącym przedstawicielem Skarbu Państwa zwykłym podatnikiem.
W potocznej frazeologii wąż, który zjada własny ogon, zwany jest uroborosem. Jest symbolem nieracjonalnego zachowania i działania na własną szkodę – ciesząc się z chwilowej poprawy sytuacji, koniec końców doprowadza się do całkowitej klęski.
