Powyższe działania są wykonywane najczęściej przez podmioty trzecie (np. agencje marketingowe). Konsekwencje podatkowe nabywania kompleksowych usług organizacji różnego rodzaju wydarzeń o charakterze marketingowym lub motywacyjnym są różne, a każda usługa powinna być analizowana odrębnie.
Usługi kompleksowe
Przedsiębiorca nabywający usługi organizacji wydarzenia od podmiotu trzeciego jest zasadniczo zainteresowany nabyciem kompleksowego świadczenia obejmującego różne składowe. Zasadniczo świadczenia dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinny być traktowane jako odrębne i niezależne. Jeżeli jednak jedna usługa obejmuje kilka świadczeń, nie powinna być ona sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Warunkiem jest istnienie związku pomiędzy czynnościami tworzącymi obiektywnie w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter (tak w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 – Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën; wyroku TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 – RLRE Tellmer Property s.r.o przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem). Co do zasady z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych, jeżeli dla nabywcy tworzą jedną usługę złożoną obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Dopiero, jeżeli w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności mające charakter samoistny tj. takie, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą również go mieć, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.
Podejście organów podatkowych
Powyższy opis zasad opodatkowania podatkiem VAT oraz orzecznictwo TSUE nie zawsze stoją w jednej linii z interpretacjami podatkowymi fiskusa. Przykładowo w interpretacji z dnia 17 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-34012.598.2018.1.ISK organ stwierdził, że dodatkowe atrakcje nie są niezbędne do zorganizowania wydarzenia przez organizatora. Wydając taką interpretację, organ w znikomym stopniu odniósł się do (i) ekonomicznego punktu widzenia oraz (ii) gospodarczej perspektywy nabywcy. Innymi słowy, organ nie pochylił się nad kwestią, jakie znaczenie mają dla nabywcy poszczególne świadczenia w ramach świadczenia złożonego; czy któreś ze świadczeń, gdyby było dostarczane odrębnie, nadal miałoby ekonomiczny sens dla nabywcy.
Można zauważyć, że działanie organu w toku wydawania powyższej interpretacji sprowadzało się do próby sztucznego dzielenia świadczenia, które samoistnie nie przedstawiałoby dla nabywcy żadnej ekonomicznej wartości. Trudno bowiem uznać ekonomiczny sens wydzielenia usług w zakresie organizacji wydarzeń, w części obejmującej organizację dodatkowych atrakcji od pozostałych usług. Potwierdzeniem takiego podejścia jest fakt, że organizator będzie wystawiał nabywcy faktury dokumentujące wynagrodzenie za usługę, na których nie będzie rozbicia na poszczególne jej elementy. Faktury te będą zawierały jedną pozycję dot. organizacji wydarzenia wraz z łączną kwotą wynagrodzenia za całą usługę.
W szczególności z perspektywy nabywcy dodatkowe atrakcje nie są celem samym w sobie, ale zachętą, uatrakcyjnieniem programu wydarzenia. Chodzi o to, aby osoby będące w grupie docelowej na dane wydarzenie chętniej w nim uczestniczyły. Same atrakcje nie przedstawiają wartości, ponieważ nie pozwalają na osiągnięcie założonych celów związanych np. z intensyfikacją sprzedaży. Są jednak ważne jako element wydarzenia, gdyż oprócz efektu zachęty do uczestnictwa dają również możliwość bliższego poznania się uczestników i zacieśnienia kontaktów biznesowych.
Podobnie negatywnie dla podatników wypowiedział się organ w interpretacji z dnia 13 stycznia 2017 r. nr 1462-IPPP3.4512.977.2016.1.PC, uznając, że organizacja rozgrywek w czasie wolnym w trakcie konferencji jest świadczeniem samoistnym.
Niejednolite podejście
W praktyce organów podatkowych można spotkać jednak także odmienne stanowisko, w ramach którego organ przyznał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia usługi kompleksowej, w skład której wchodziło zapewnienie oprawy artystycznej (Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej w Warszawie z 30.07.2015 r., sygn. Akt IPPP2/45-12/492/15-2/AO, Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej w Warszawie z 30.07.2015 r., sygn. akt IPP2/4512-492/15-3/AO) bądź której koszt stanowiły koszty zaproszonych gwiazd i osób przedstawiających występy artystyczne (Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19.09.2017, sygn. akt 0112-KDIL1-1.4012.294.2017.1.AK).
Podobne stanowisko prezentują sądy administracyjne. Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1789/17, Sąd przyznał prawo do odliczenia podatku naliczonego także od organizacji rozrywek podczas czasu wolnego.
Z powyższej analizy wynika, że tematyka kompleksowości usług jest bardzo złożona i w każdym przypadku powinna być analizowana odrębnie. Warto, aby na etapie planowania wydarzenia firmowego podatnik już wcześniej zebrał argumenty dotyczące kwalifikacji podatkowej świadczeń. Istotne jest także, aby na fakturze została wykazana jedna pozycja jako usługa kompleksowa organizacji wydarzenia. W przeciwnym wypadku, tj. jeżeli na fakturze znajdą się wyspecyfikowane pozycje dotyczące różnych świadczeń, organy stwierdzą, że każda usługa jest usługą niezależną (samoistną) i nie ma charakteru pomocniczego. Stanowisko organu w tym zakresie jest już ugruntowane, pomimo że z ekonomicznego punktu widzenia zakres świadczeń może być podobny.
